تحلیل استنادی به مثابه ی روش تحقیق

روش های تحقیق یکی از راههای رسیدن به حقیقت و معرفت است که یکی از این روش ها، روش تحلیل استنادی است. از آنجایی که بسیاری از متخصصان و حرفه مندان حوزه های مختلف، تحلیل استنادی را نوعی ابزار تحقیق به شمار می آوردند، اما باید اذعان داشت تحلیل استنادی به دلیل دارا بودن برخی از ویژگی های مهم روش های تحقیق از جمله توصیف پدیده های عینی، داشتن نظریه، دلالت بر روابط میان پدیده ها و استفاده از ابزار می تواند نوعی روش تحقیق محسوب شود و محققان را در رساندن به حقیقت یاری نماید. البته باید به این نکته اشاره کرد که روش تحلیل استنادی مانند هر روش تحقیق دیگری درمعرض تهدیداتی قرار دارد که توجه نکردن به آنها باعث خواهد شد تا روایی روش تحلیل استنادی کاهش یابد. از جمله این تهدیدات می توان به توجه نکردن به سوگیری های ممکن به هنگام نمونه گیری داده ها، در نظر نگرفتن خود استنادی کشوری دانشمندان، نسبت مقاله های مروری، کم بودن فاصله انتشارات نشریات مورد مطالعه، مد نظر قرار ندادن نحوه ی محاسبات استنادی،عدم توجه به گوناگونی حوزه های موضوعی و در نظر نگرفتن تفاوت میان ارزیابی پژوهش های بین رشته ای و چند رشته ای اشاره کرد.از این رو مقاله حاضر در پی تبیین جایگاه تحلیل استنادی به مثابه روش تحقیق و تعیین کمّی یا کیفی بودن آن و آسیب شناسی روایی این روش است.